FUZULİ (1504 – 1556 )
Asıl adı Mehmet olan Fuzuli; 1504 ‘de Kerkük’te doğdu. Kerkük’te Bayat Türkmen boyunun Karyağdı soyundan gelmektedir.
Şiirlerini hem Türkçe, hem Arapça hem de Farsça yazan Fuzuli’nin en başarılı eserleri Türkçe yazılmış olanlarıdır. Fuzuli; yalnızca Türk ve Fars edebiyatında değil, dünya klasikleri arasında da saygın bir yer almış ozandır.
Bir gönül eri olan Fuzuli; yaşamı süresince Kerbela ve Bağdat çevresinden ayrılmamış, bir süre Hz. Ali’nin türbesinde türbedarlık yapmıştır.
Kitaplar Fuzuli’nin en büyük dileğinin Kerbela’da ölmek olduğunu yazar. Fuzuli yakın çevresine Hz. Hüseyin’in türbesinin yanında toprağa verilmeyi ve mezarına taş konulmamasını vasiyet etmiştir. Kendisi veba hastalığı salgınında Hakk’a yürümüş ve vasiyeti yerine getirilmiştir.
Kerbela Olayı’nı anlatan “Hadikat-ü Süeda” (Mutluların Bahçesi) en önemli eserlerindendir.
Deli gönül sana nasihatim var
Yüze gülen dosttan sakın kendini
Gafil olma gözüm gafletten uyan
Yüze gülen dosttan sakın kendini
Ârif isen sırrın nâdana açma
Olur olmazların bâdesin içme
Düşmandan bir zarar gelirse kaçma
Yüze gülen dosttan sakın kendini
Bir saat barışır onbeş gün küser
Kasdeder kurulu yayına basar
Fırsatın bulunca başını keser
Yüze gülen dosttan sakın kendini
Ey FUZULİ bize Hak’tandır yardım
Doğruluk ederken murada erdim
Sorarsanız pîrimden böyle gördüm
Yüze gülen dosttan sakın kendini